‘Honderden miljarden uitgeven om de aarde 0,0003% minder warm te maken, dat roept weerstand op bij de burger. En dat is begrijpelijk. Er zijn ook ander manieren om Nederland stevig te vergroenen.’ Aldus een artikel in het FD.
Het conceptklimaatakkoord is nog nauwelijks een feit en het kabinet noemt zich ‘het groenste kabinet ooit’. Datzelfde kabinet begint al weer terug te krabbelen. De doorrekening van het conceptklimaatakkoord maakt duidelijk dat de burger een enorme rekening krijgt gepresenteerd en het bedrijfsleven gaat er flink aan verdienen. Met verkiezingen in het vooruitzicht is het lastig voor de regeringspartijen om overeind te blijven.
Het wantrouwen onder de kiezers in Nederland jegens de politiek groeit. Het uit zich in Nederland (nog) anders dan de gele hesjes in Frankrijk, maar het is een serieus groeiende zorg. Johan Remkes heeft er in zijn onlangs verschenen rapport over democratische vernieuwing op gewezen. De burger heeft het gevoel de regie over zijn eigen leven kwijt te zijn en het kabinet komt niet verder dan te roepen dat ieder zijn verantwoordelijkheid moet nemen. De achterlijkheid van die opmerking besef je beter als je deze omkeert. Het kabinet roept dat de burgers van nu onverantwoordelijke mensen zijn. Eigenlijk zou in het democratische poldermodel het kabinet een motie van wantrouwen over zichzelf moeten uitspreken en overeenkomstig handelen. Gelukkig heeft Johan Cruyff ons eenvoudig geleerd dat je het gaat zien als je het doorhebt. Dus zodra het kabinet het doorheeft gaan zij het wel zien.
Moet de burger in de tussentijd stilzitten? Nee, je kunt ongeacht het paniekvoetbal van de overheid ook bijdragen aan vergroening van de wereld. Isoleren van woningen, opwekken van alternatieve energie, gas terugnemen op de snelweg, zuinigere energieverbruikers en zo kun je een bijna eindeloze reeks maatregelen opsommen waar je zelf de regie over hebt. Wij moeten wel blijven hopen dat ons parlement bij machte is om het kabinet in toom te houden. Als bedenkt dat dit kabinet heeft bedacht dat de maximumsnelheid naar 140 km per uur moet om de berijder dan korter in de auto te laten zitten en zo minder brandstof te verbruiken, dan voel je niet eens meer de behoefte om een geel hesje aan te trekken. Wat dat betreft kun je concluderen dat de regering in Nederland al verder vervreemd is van de burgers dan de overheid in Frankrijk. Daar zien de burgers tenslotte nog heil in protest.
In deze sfeer noem ik een uitspraak van de rechter waarin werd bepaald dat de Rabobank niet zomaar leaseauto’s van haar werknemers mag afpakken. De Rabobank heeft leaseregels versoberd en zo €17mln willen besparen. Daar hebben de werknemers die hierdoor hun leaseauto dreigden te verliezen met succes een rechtszaak tegen aangespannen. Wat mij vreemd overkomt in deze procedure dat de Rabobank als argument heeft gebruikt dat zij kosten wil besparen en de winstgevendheid vergroten. Over de boeg van verduurzamen zou de Rabobank naar mijn inschatting veel meer kans hebben gehad. Waarom hebben zij dat niet gedaan? Dat wordt uit publicaties niet duidelijk en dan ga je dat dus zelf invullen. Waarschijnlijk zou daar ook het hogere en hoogste kader zijn geraakt.
Verbeter de wereld en begin aan de top.
Elektrisch rijden is actueel en de overheid doet er alles aan om de consument te verleiden om over te stappen. Beter gezegd, de overheid doet er alles aan om de zakelijke rijder te laten overstappen.
Deze maand stellen we graag ondernemers Hein en Paul Compier aan je voor. Het familiebedrijf waaraan zij de leiding geven bestaat inmiddels bijna 150 jaar. De eerste generatie van dit bedrijf werkte nog aan nationale monumenten zoals het Rijksmuseum in Amsterdam.
Maandelijks stellen wij een relatie uit ons klantenbestand voor. Dit geeft een mooie inkijk in de klanten waarvoor wij actief zijn. Deze maand is het woord aan Hanneke Diephuis van SENSE Vastgoed uit Amsterdam.