In de 80-er jaren van de vorige eeuw ben ik gaan werken in de accountancy en pensioenen in eigen beheer waren een heel normaal en vertrouwd verschijnsel. Bij vrijwel elke besloten vennootschap (BV) was het normaal om bij een arbeidsrelatie met de directeur-grootaandeelhouder (DGA) een pensioen in eigen beheer op te bouwen.
Wij drukten de klanten altijd op het hart om in ieder geval de belastingbesparing van toen 48%! als cash vast te houden. Dan kon je altijd nog een vluchtdeur gebruiken en de belasting alsnog betalen.
Achteraf gezien was ook dat al een teken aan de wand. De belastingbesparing achter de hand houden en of er later voldoende pensioengeld is, zien wij dan wel. Ook het nabestaandenrisico werd vaak niet verzekerd. Alle betrokkenen vonden het wel best. Niemand maakte zich er druk om. Ook de belastingdienst niet. De belastingdruk voor de BV ging van 48% in stapjes naar 20-25% en voor velen was dit meer dan een halvering van de belastingdruk.
De wetgever heeft er veel aan gedaan om de DGA op een vriendelijke manier dividend aan zichzelf uit te laten betalen. Ook dat was weer kassagerinkel voor de schatkist. Maar de belastingdienst denkt daar anders over. Die starten een procedure en winnen deze ook nog. Een paar slachtoffers worden tot op het bot uitgekleed. Het effect daarvan is dat de pot met geld bij de MKB bedrijven dan helemaal op slot gaat.
Regeringen doen er dan extreem lang over om te bedenken hoe zij de ondernemer kunnen helpen. Staatssecretaris Wiebes komt dan met een masterplan. In één klap het pensioensjabloon verwijderen en een aantrekkelijke regeling introduceren voor afkopen. Aangezien er altijd wel een lobbyist is voor wat dan ook, komt dat circus ook hier op gang. Van het resultaat zijn wij nu getuige. Wij moeten serieus vrezen dat er een regeling tot stand gaat komen waar nog jaren over geprocedeerd gaat worden. Dat kun je onze regeringen wel toevertrouwen. En de adviseurs zullen op hun kenmerkende wijze de klanten adviseren niets te doen totdat er duidelijkheid is op het hoogste niveau. De Hoge Raad dus. En dat zijn processen van jaren. Dan ga ik voor het gemak nog maar voorbij aan eventuele procedures voor Europese instanties.
Ik vind dat de oplossing voor dit probleem zo vergezocht is, dat deze een langdurige bron van ellende wordt. Waarom niet gewoon terug naar de oorsprong. Een fiscale aftrekpost die een besparing oplevert die als financiering gebruikt kan worden.
Mijn voorstel is om de voorziening die ten laste van de winst gevormd is, ook ten gunste van de winst weer te laten vrijvallen. Dan reken je af met de vennootschapsbelasting en de DGA kan weer gewoon zakelijke beslissingen nemen over het ondernemingsvermogen.
En waarom is de regering niet met deze in de kern eenvoudige manier op de proppen gekomen. Ik weet het natuurlijk niet zeker, maar heb wel een theorie.
Veel vennootschappen waarin pensioenverplichtingen zitten hebben compensabele verliezen. Dit zijn verliezen waarmee de BV’s toekomstige winsten mogen verminderen alvorens belasting te betalen. Door met ‘korting’ af te kopen, is de mogelijkheid om dat verlies ooit nog te compenseren vrijwel voorgoed voorbij. Het is bijna net als met misleidende reclame. Je valt voor de korting, maar betaalt alsnog veel teveel.
Martin Noordzij
Elektrisch rijden is actueel en de overheid doet er alles aan om de consument te verleiden om over te stappen. Beter gezegd, de overheid doet er alles aan om de zakelijke rijder te laten overstappen.
Deze maand stellen we graag ondernemers Hein en Paul Compier aan je voor. Het familiebedrijf waaraan zij de leiding geven bestaat inmiddels bijna 150 jaar. De eerste generatie van dit bedrijf werkte nog aan nationale monumenten zoals het Rijksmuseum in Amsterdam.
Maandelijks stellen wij een relatie uit ons klantenbestand voor. Dit geeft een mooie inkijk in de klanten waarvoor wij actief zijn. Deze maand is het woord aan Hanneke Diephuis van SENSE Vastgoed uit Amsterdam.